Volg Greetje van den Berg op
Volg Greetje van den Berg via TwitterVolg Greetje van den Berg via Facebook
Sunday 20 augustus 2017 » Het laatste woord
Sunday 06 maart 2016 » Uit de kast!
maandag 18 januari 2016 » Mijn grote liefde
Sunday 19 juli 2015 » Pepermuntjes
zaterday 18 juli 2015 » Een snor
vrijdag 17 juli 2015 » Verleidelijk
donderdag 16 juli 2015 » ICH KOMME GLEICH!
dinsdag 14 juli 2015 » Een heks en drie dappere Duitsers
dinsdag 14 juli 2015 » Onbereikbaar!
woensdag 06 augustus 2014 » Kopje onder
donderdag 12 juni 2014 » Een wonder
zaterday 08 maart 2014 » Down to earth
donderdag 06 februari 2014 » De hel
Sunday 04 augustus 2013 » ONTMOETINGEN 6
zaterday 03 augustus 2013 » ONTMOETINGEN 5
donderdag 01 augustus 2013 » ONTMOETINGEN 4
woensdag 31 juli 2013 » ONTMOETINGEN 3
woensdag 31 juli 2013 » ONTMOETINGEN 2
dinsdag 30 juli 2013 » ONTMOETINGEN
maandag 15 juli 2013 » Verliefd in Berlijn
maandag 08 juli 2013 » Monument voor een topvrouw
maandag 10 juni 2013 » Klein en dom
vrijdag 19 april 2013 » Dreamteam
Sunday 17 maart 2013 » Boekenbal
donderdag 07 februari 2013 » Kees Plofkip
woensdag 31 oktober 2012 » Inspiratieloos
vrijdag 05 oktober 2012 » Gastcolumn van Netty Hartman
woensdag 26 september 2012 » Van God los?
woensdag 15 augustus 2012 » Heel erg christelijk
dinsdag 17 juli 2012 » Fight or flight or smile?
Sunday 15 juli 2012 » Opgewekte hersens
woensdag 30 mei 2012 » What’s in a name?
woensdag 07 maart 2012 » Middelbaar
zaterday 24 december 2011 » Donkere Dagen
maandag 03 oktober 2011 » Altruïsme
woensdag 31 augustus 2011 » Heinrich de Flosser
Columns

ONTMOETINGEN 3

woensdag 31 juli 2013

De derde column in een serie van zes over ontmoetingen met mensen tijdens mijn vakantie.

Geen koffie 

Hoe het toch komt dat ik zo perfect Duits spreek, vraagt de man van het oudere echtpaar waarmee ik de ontbijttafel op de derde dag deel. Nou, perfect? Ik hoor mezelf regelmatig blunderen, maar volgens deze heer valt dat erg mee. Hij kan horen aan de uitspraak van mijn ‘s’ dat ik Nederlandse ben, maar verder is het helemaal goed. Samen met zijn vrouw blijkt hij prettig gezelschap aan het ontbijt. In de tijd dat de regering van het voormalige West-Duitsland nog in Bonn zetelde, werkten ze allebei als ambtenaar op verschillende ministeries. Later kregen ze een aanbod om mee naar Berlijn te verhuizen, maar daar hadden ze vriendelijk voor bedankt. Nu zijn ze op familiebezoek, want hun kleindochter is jarig en die woont wel in Berlijn.

Even later wil hij graag weten wat mij naar deze stad heeft gevoerd. Ik vertel hem dat ik hier zo’n negenendertig jaar geleden met mijn klasgenoten van school verbleef en na de val van de muur mijzelf had voorgenomen om mijn bezoek nog eens over te doen. Dat duurde bijna vierentwintig jaar, maar uiteindelijk is het er toch van gekomen. 

Hij schenkt zichzelf nog een kop koffie in, rustig en bedachtzaam, voorziet zijn vrouw van een kopje en vraagt of ik ook wil. Zijn ronde, gebruinde gezicht straalt iets vriendelijks uit. Vanachter zijn bril met zilverkleurig montuur kijkt hij me opmerktzaam aan. 'Ik waardeer het dat we zo met elkaar kunnen praten zonder dat de oorlog tussen ons staat,' hoor ik hem zeggen. 'Dat heb ik wel eens anders meegemaakt.' Met enige schroom beken ik dat ik me soms afvraag of wij als Nederlanders het er beter vanaf zouden hebben gebracht als we in dezelfde omstandigheden als het Duitse volk hadden verkeerd. Hij wijst die gedachte resoluut van de hand. ‘Nederlanders zijn handelaren. Ze keken altijd over grenzen heen, waren wereldreizigers en maakten kennis met andere volken en culturen. Wij Duitsers waren daartoe niet in staat. Daarom spreken Nederlanders hun talen ook zo goed. Nee, in Nederland was het zover niet gekomen.’ Zijn vrouw knikt instemmend.
'Als zestienjarige scholier ben ik kort na de oorlog eens met mijn klas naar Nederland geweest,’ vervolgt hij. ‘Het was 1950 en we bezochten Rotterdam. Op een gegeven moment wilden we koffie drinken, maar die kregen we nergens. Zodra de obers in een restaurant in de gaten kregen dat we Duitsers waren, negeerden ze ons. En zo jong als we waren, hadden we daar begrip voor. Rotterdam was door ons volk verwoest. Ja, dat begrepen we echt.’

Daarna wordt ons gesprek wat luchtiger. Ik vertel over het avontuur met mijn verdwenen Twingo. ‘Ach, is dat ondeugende oranje ding uw auto? De mijne staat er pal naast.’ Ik heb een grijze Renault  Megane naast de mijne zien staan, dus die zal het wel zijn, maar dat blijkt toch niet te kloppen. ‘Nee, die aan de andere kant… die grote zwarte Mercedes, zoals al die opschepperige Duitsers hebben.’ Hijzelf lacht het hardst om z’n spot en als ik even later afscheid van het echtpaar neem, vind ik het oprecht jammer dat ik hen nooit meer zal zien.

 

Nieuwste boek!
Nazomeren
Nazomeren
Lees verder over Nazomeren »
Nieuws
Lezing 12 maart 2024
12 maart 2024 - 20:00 uur tot 22:00 uur
Locatie: De Bosfluiter Amazonestraat 46 in Luttelgeest

Lezing bij Vrouwenvereniging ZijActief in Luttelgeest

Lezing 21 maart 2024
21 maart 2024 - 19:00 uur tot 21:15 uur
Locatie: Flevomeer Bibliotheek De Rede 80 in Dronten

Lezing in de FlevoMeer Bibliotheek in Dronten
Inloop vanaf 19.00 uur
Aanvang 19.30 uur

Belangstellenden dienen zich vooraf aan te melden via www.flevomeerbibliotheek.nl of bij de informatiebalie in FlevoMeer Bibliotheek Dronten, ook telefonisch bereikbaar op 088-008 07 40.

Mimosastraat 5
27 maart 2024
Locatie: De plaatselijke boekhandel en via internet

Op 27 maart a.s. verschijnt Mimosastraat 5, waarin Jolein met bepaalde verwachtingen een huis in het centrum van Emmeloord koopt en het niet helemaal loopt zoals ze had verwacht.