Heel erg christelijk

Jaren geleden werd mijn medewerking gevraagd voor het toenmalige NCRV programma ‘Heilig vuur.’ Een tv-ploeg volgde me een hele dag. Op een gegeven moment werd er gevraagd: ‘Heb je het idee dat God je hand vasthoudt als je schrijft?’ Nou, bepaald niet. Ik bid altijd voor mijn werk, maar dan gaat het echt niet vanzelf. Als dat wel zo was, puilden de kerken waarschijnlijk uit.

In mijn boeken vind je mijn geloofsovertuiging regelmatig terug. Misschien dat daardoor een meneer in het zwembad een tijd geleden aan me vroeg: ‘Jij bent toch heel erg christelijk?’ Ik weet niet eens meer wat ik daarop heb geantwoord. Ik weet wel dat ik nogal verbouwereerd was en dat ik me afvroeg hoe dat beeld was ontstaan. ‘Heel erg christelijk’ klinkt niet erg positief, maar misschien moet ik dat anders zien. In mijn dagelijks leven ben ik bepaald geen heilige, maar God speelt wel een belangrijke rol in mijn leven. Mijn vader zei altijd als ik met mijn auto een eind moest rijden: ‘Kind, denk eraan: je bent nooit alleen.’ Misschien is dat in het kort wel een goede typering van mijn geloof. Sterker nog, ik kan me mijn leven anders niet eens voorstellen. En dat mag ik in Nederland gelukkig gewoon zeggen, net zoals anderen luid en duidelijk mogen beweren dat ze er niets van geloven. 

Jarenlang kwam mijn geloofsovertuiging ook in mijn romans tot uiting, maar met een aantal collega’s voerde ik een tijd geleden een discussie of een boek ook christelijk kon zijn als de naam van God er niet in voorkwam. We kwamen tot de conclusie dat dit zeker mogelijk was. Ik besloot het zelf te proberen. Dat hield niet in dat ik  minder gelovig was geworden, of dat ik me ineens schaamde voor mijn levensovertuiging. ‘Voltooid en vergeten’ was het eerste boek dat ik op deze manier schreef. In de aanschafinformatie voor de bibliotheken ontdekte ik dat het nog steeds een christelijk boek werd genoemd. Anders werd dat met ‘Schitterblauwe zeepbellen’. Daarbij werd die kwalificatie niet meer gebruikt.

Mij blijft het bezighouden, en ik ben heel benieuwd hoe collega’s, lezers en andere belangstellenden daarover denken. Ik zou het dan ook heel erg op prijs stellen om uw mening te horen via greetjevdberg@gmail.com

Volgende maand kom ik er naar aanleiding van uw reacties op terug.

Tot dan!